फुले-शाहू-आंबेडकरांचे कृतीशील वारसदार डॉ. बाबा आढाव यांचे निधन; महाराष्ट्राचे सामाजिक बाबा हरपले
‘एक गाव एक पाणवठा’ आणि हमाल पंचायतीचा लढवय्या नेता काळाच्या पडद्याआड; सत्तेचा विचार न करता रोखठोक भूमिका घेणारे व्यक्तिमत्त्व
पिंपरी प्रतिनिधी शाम सोनवणे, दि.९ डिसेंबर २०२५, मॅक्स मंथन डेली न्यूज:
महाराष्ट्राच्या सामाजिक आणि कष्टकरी चळवळींना सात दशके दिशा देणारे ज्येष्ठ नेते, डॉ. बाबा आढाव यांचे निधन झाले आहे. त्यांच्या निधनामुळे महाराष्ट्राच्या सामाजिक चळवळी आणि चळवळीत काम करणारे शेकडो कार्यकर्ते पोरके झाले आहेत. गोविंद पानसरे आणि एनडी पाटील यांच्यापाठोपाठ आणखी एक लढवय्या नेता महाराष्ट्राने गमावला आहे.
महात्मा जोतिराव फुले, राजर्षी शाहू महाराज, डॉ. बाबासाहेब आंबेडकर आणि महर्षी विठ्ठल रामजी शिंदे यांच्या विचारांचे खरेखुरे कृतीशील वारसदार म्हणून डॉ. बाबा आढाव यांचे नाव आदराने घेतले जाते. वंचितांना न्याय देण्यासाठी बाबांनी आपले संपूर्ण आयुष्य वेचले. नव्वदीच्या टप्प्यातही तेवढ्याच तडफेने सामाजिक जीवनात सक्रिय असणारे बाबा आढाव यांनी कोणत्याही विषयासंदर्भात भूमिका घेताना सत्ताधारी पक्ष किंवा मुख्यमंत्रिपदी कोणता नेता आहे, याचा विचार न करता नेहमीच रोखठोक भूमिका मांडली आणि महाराष्ट्राला योग्य दिशा दिली.
डॉ. बाबा आढाव यांनी आपल्या आयुष्याची सुरुवातच संघर्षाने केली.
-
आंदोलनाची सुरुवात: त्यांनी वयाच्या बाविसाव्या वर्षी अन्नधान्याच्या दरवाढीविरोधात आंदोलन करून तुरुंगवास भोगला.
-
नगरसेवकपदाचा राजीनामा: सक्रिय राजकारणात उतरून ते पुणे महानगरपालिकेचे नगरसेवक झाले. परंतु, झोपडपट्टीसाठी बजेट नाही म्हणून त्यांनी नगरसेवक पदाचा राजीनामा दिला आणि पूर्णवेळ चळवळीवर लक्ष केंद्रित केले.
डॉ. बाबा आढाव यांच्या आयुष्यातील सर्वात महत्त्वाचा आणि त्यांना राष्ट्रीय पातळीवर ओळख मिळवून देणारा लढा म्हणजे ‘एक गाव एक पाणवठा’. अस्पृश्यता निर्मूलनाच्या दिशेने महात्मा फुले, राजर्षी शाहू महाराज, विठ्ठल रामजी शिंदे यांनी केलेल्या कार्याचा धागा त्यांनी पुढे नेला.
-
चळवळीचा प्रारंभ: महात्मा जोतिराव फुल्यांनी १८७३ मध्ये स्थापन केलेल्या सत्यशोधक समाजाच्या शताब्दीनिमित्त त्यांनी हा विचार मांडला.
-
कृतीची अंमलबजावणी: १९७३ च्या सप्टेंबर महिन्याच्या २४ तारखेला महाराष्ट्रातील सर्व खेड्यांत सर्वांसाठी एक विहीर (पाणवठा) सुरू व्हावी, हे फुल्यांचे स्वप्न साकार करण्यासाठी त्यांनी महात्मा ज्योतिराव फुले समता प्रतिष्ठानच्या माध्यमातून १९७१ मध्ये भ्रमंती सुरू केली. त्यांनी दीड-दोन वर्षांत सत्तर ते पंच्याहत्तर मोठ्या गावांतील तरुणांपुढे व्याख्याने दिली आणि तीस तालुक्यांतील चारशेहून अधिक खेडी पाहिली.
त्यांच्या लक्षात आले की, प्रश्न फक्त पाण्यापुरता मर्यादित नसून जमीन, स्मशान, साखर कारखानदारी, प्रकल्पग्रस्त, देवदासी, भटके विमुक्त अशा अनेक प्रश्नांचे मोहोळ समोर आहे. बाबा आढाव यांनी या प्रत्येक प्रश्नाशी स्वतःला जोडून घेतले.
डॉ. बाबा आढाव यांच्या नावाशी एकरूप झालेले दुसरे महत्त्वाचे नाव म्हणजे हमाल पंचायत. देशाला स्वातंत्र्य मिळाल्यानंतर दशकभराच्या आतच पुण्यात ‘हमाल पंचायतीची’ स्थापना झाली.
-
संघटन आणि प्रतिष्ठा: बिगारी आणि वेठबिगारी कष्टकऱ्यांच्या श्रेणीतील मजुरांना संघटित करून त्यांना प्रतिष्ठा मिळवून देण्याचे काम या पंचायतीने केले.
-
ऐतिहासिक कायदा: ओझी वाहणारा हमाल हासुद्धा माणूस आहे, त्याचा सन्मान जपला पाहिजे, हा बाबा आढाव यांचा आग्रह होता. त्यांच्या या संघर्षामुळे १९६९ साली महाराष्ट्र सरकारला ‘हमाल मापाडी महामंडळ’ स्थापन करावे लागले आणि हमाल वर्गाला रोजगाराची सुरक्षा मिळाली.
आणीबाणीच्या काळात तुरुंगात असताना त्यांनी संघ विचारसरणीच्या दांभिकतेवर प्रहार केला. मराठवाडा विद्यापीठाला डॉ. बाबासाहेब आंबेडकरांचे नाव देण्यासाठी उभ्या राहिलेल्या नामांतर आंदोलनात ते अग्रभागी होते. नामांतरासाठी त्यांनी पुणे ते औरंगाबाद असा लाँगमार्च देखील काढला होता.
यशवंतराव चव्हाण यांच्या गाडीसमोर विस्थापितांच्या प्रश्नासाठी त्यांनी स्वतःला झोकून दिले होते, अशा त्यांच्या कृतीशील, झोकून देऊन काम करण्याच्या वृत्तीची अनेक उदाहरणे आहेत.
बाबा आढाव यांनी हमाल, कष्टकरी, देवदासी, कचरावेचक महिला, प्रकल्पग्रस्त शेतकरी, अपंग, शेतमजूर, विस्थापित समूह, सफाई कामगार, झोपडपट्टीतील गरीब, तलाक पीडित महिला, मोलकरणी, विडी कामगार महिला, भटके-विमुक्त इत्यादी असंघटित घटकांसाठी आयुष्य वाहून घेतले.
महाराष्ट्राच्या सामाजिक चळवळींनी वेळोवेळी त्यांच्या कार्याप्रती कृतज्ञता दाखवली, परंतु त्यांना महाराष्ट्र भूषण पुरस्काराच्या नामावलीत समाविष्ट न केल्याबद्दल राज्य सरकारवर टीका झाली होती. महाराष्ट्र भूषण पुरस्कारामुळे बाबांना काही फरक पडला नसता, पण पुरस्काराची प्रतिष्ठा वाढली असती, असे मत व्यक्त केले जाते.
डॉ. बाबा आढाव यांना भावपूर्ण आदरांजली!
© २०२५ मॅक्स मंथन डेली न्यूज. सर्व हक्क राखीव.
